Adoptieverhaal Telmo
Telmo(Beast)
Op een dag kreeg ik een telefoontje (Van Michel men echtgenoot in het jaar 2010)of het Ok was dat we er nog eentje bijnamen genaamd Telmo,een galgo van 2 jaartjes oud , die al een tijdje in opvang was bij Daniella in Ertvelde , we hadden toen al een kleine roede van 2 whippets en onze 1e grey ABBA, dus na wat getwijfel heb ik dan toch toegezegd en zeker bij het huisbezoek van Ingrid Van Nieuwenhuyse (waar jij al bij aanwezig was) werd ik verliefd op die KOP van je .
We hadden het al onmiddellijk door dat je een geval apart was en dat we je vertrouwen moesten zien terug te vinden ,Het viel op dat je meer naar mij toekwam (Bazinneke) dan naar de baas des huizes en iets later kwam je vriendinnetje Belle (Aberlarda), Die we opeens vlug ergens moesten weghalen (wegens familiale redenen)en waren we opeens met al met 5. Je bloeide helemaal open en er was onmiddellijk een klik tussen jullie dus had je opeens een echt maatje en van sinds noemde we jullie Belle en het Beest .En kort daarna werd de familie groter met Mina (Mientje)En jij bleef gelukkige met je Belle ,niks kon je deren.
Dagelijks onze wandeling in de buurt en wekelijks de wandelingen van GAE en het blije weerzien van je opvangmama en Mateo uit Spanje … En dan opeens verhuizen naar een knus huisje met een hele grote tuin. Je hebt uren versleten in die tuin samen met ...je Belle het geluk kon niet op en .. Jaren gaan voorbij en opeens .. Belle verlaat de roedel (Over de regenboog) en jij laat het niet blijken dat je treurt ,maar je was enkel nog te vinden in je cocon(Bench) Je leefde opeens in je eigen wereldje , slapen ,eten en op tijd naar die tuin en steeds blij dat ik thuiskwam van het werk en terug naar je schelp .Soms had je een opwelling van blijdschap naar het baasje toe en soms was het helemaal anders en keerde jij je helemaal ingesloten terug in je schelp.
We hebben je al die jaren nooit begrepen ,wetende van wat je hebt meegemaakt in Spanje begrepen we het wel dat je het soms moeilijk had maar we bleven we van je houden, we moesten maar naar die KOP van je kijken en zagen we ons Beest met ondertussen al een grijs geworden snuit en wenkbrauwen en jaren gaan voorbij met ondertussen al een groter geworden roedel van 11. Maar jij bleef in jouw wereldje leven met heengaan van een huisvriend of een verwelkoming. Je bleef in je schelp en soms toch kwam je er eens uit. Daarom ik regelmatig zei, Ons Beest is een geval apart en dat zal zo blijven …..
Tot je opeens begon te hoesten en te kuchen en je eetlust minder werd en stoelgang was nogal aan de hele donkere kant ,werd ik ongerust en gingen we met je naar de DA ,Je kreeg medicatie en je bleek toch beter te worden maar eens de medicatie uitgenomen was herviel je en hoopte we toch bij volgend bezoek bij DA (met tal van onderzoeken van darmen en maag etc) dat we je nog een hele tijd konden houden ,maar het verdict viel ...Na iets meer 10 jaar moesten we ons Beest laten gaan .Over de Regenboogbrug …op 27/05/2020 Je kan nu samen met je Belle en Mina ,Abba, Billy en Gilbert en Asmo huppelen zonder leed en pijn .Het ga je goed daarboven en ben je ons dankbaar voor al die jaren dat je in onze roedel hebt mogen verblijven ,wij hebben alvast van je gehouden van ons Beest ,ons geval apart.....Ondertussen zijn we al meer dan een maand verder en heb ik pas de kracht en de woorden gevonden om iets te schrijven van je voor GAE want je naam word hier bijna dagelijks vernoemd ,veel meer dan onze andere woefjes , dus Telmo (BEESTJE) nu nog blijf je ons geval apart
