Happy together with Ru

Het verhaal van Rudolph begint uiteraard in Spanje ... waar hij net zoals de meeste galgootjes, ter voorbereiding van zijn tripje naar Belgie, voor de leeuwen gegooid wordt ... euh ... in zijn omgang met katten getest werd :-)

Rudolph had de kattentest glansrijk doorstaan en een ticketje naar Belgie verdiend. Op 17 September 2011 zet Rudolph voet op Belgische bodem. Aangezien deze zwarte schoonheid alles behalve een 'Rudolph the Rednose Rendeer' is, werd hij ter plaatse omgedoopt naar 'Ru'.

Ru in opvang

Heerlijk spelen met zijn opvangzusje Noemie, ondanks de pijn die hij soms voelde aan zijn pootje. Tot 2 maal toe nam Ru ontstekingsremmers voor zijn pootje, het was dan ook een moeilijke diagnose en de dierenartsen dachten dat het om een chronische ontsteking in zijn pootje ging, er was immers geen breuk te zien.

Maar Ru is zoveel meer dan 'een pootje' ! Tijdens de GAE wandeling werd hij dan ook door iedereen geknuffeld en uitvoerig gefotografeerd.

29 December 2010, naar deze dag hadden we uitgekeken want eindelijk mochten we onze Ru ophalen bij Jochem en Marijke, zijn opvanggezin.

Wat waren we blij met onze nieuwe vriend ! Hij deed het goed in zijn nieuwe thuis en werd al snel dikke vrienden met Nikki, onze Duitse staander.

Na enkele weken echter kreeg hij meer en meer last van zijn linker achterpootje, een bezoek bij de dierenkliniek drong zich op. Na verschillende onderzoeken en overleg met andere dierenartsen besloot men uiteindelijk om zijn pootje te opereren en de onderste ligamenten vast te zetten, in de hoop dat de chronische ontsteking waar Ru al een tijdje last van had, op die manier zou genezen. Maar wat schrok de dierenarts toen hij tijdens de operatie het weefsel bekeek en dit er toch niet uitzag zoals ontstekingsweefsel. De operatie ging niet door en het weefsel werd opgestuurd naar het labo.

Na 10 dagen bang afwachten kwam het verdict, en néé, het was geen goed nieuws. Onze lieve schat had een zéér aggressieve tumor in zijn achterpootje: kanker !!

Dit nieuws sloeg in als een bom en ging gepaard met veel tranen, immens verdriet en ongeloof. Het is immers zo oneerlijk ... Wat nu?

Na verdere onderzoeken en overleg met de dierenartsen werd besloten zijn pootje zo snel mogelijk te amputeren, dit was de énige manier om de pijn weg te nemen en het gevaar in te dijken.

De operatie was goed verlopen en Ru was blij dat hij naar huis mocht. De eerste dagen was het wennen voor Ru op 3 pootjes, maar al snel paste hij zich aan. Na 14 dagen was de wonde zo goed als genezen en onze Ru bloeide open !

Ru_na_operatie al_goed_genezen na_operatie_spelen1

De bevestiging: we hadden de juiste beslissing genomen met deze operatie. Geen pijn meer om mee te leven, vanaf nu enkel nog genieten en spelen..:-)

Nu, 2 maanden na zijn operatie gaat het prima met hem: spelen,koerske doen of putten graven in de tuin:allemaal geen probleem;-)) Met vakantie naar Frankrijk: zalige wandelingen gedaan langs rivieren en watervallen: je genoot !

Wij genieten elke dag om hem zo te zien en hopen dat hij nog lang bij ons mag zijn en de mooie kant van het leven leert kennen zonder pijn maar met veel liefde en vriendschap.

Dit heeft hij nu wel dubbel en dik verdiend!

Ru, toen ik je voor het eerst zag op de site van GAE was ik meteen verkocht en verloren; jouw blik in je ogen: je liet me niet meer los, en ik kan jullie zeggen: Ik heb er géén seconde spijt van !

We love jou forever !!