Als een windhondje gaat lopen ... Suri

Onze ergste nachtmerrie begon dinsdag 14 sept ...

Maar vandaag, donderdag 16 september is het een vreugdevolle dag !

Lieve mooie fantastische Suri werd maandag geadopteerd en opgehaald. Dinsdagochtend kregen we telefoon dat ze uit de tuin ontsnapt was !

Onmiddellijk kwamen we in actie en zijn we met verschillende mensen gaan zoeken ... maar ze was gaan lopen in Budingen, een zeer landelijk heuvelachtig gebied met veel maisvelden, boomgaarden en bossen ....De moed zakte ons in de schoenen ... dat wordt zoeken naar een speld in een hooiberg dachten we.

Dinsdagavond werden er pamfletten gekleefd en in de brievenbussen gestoken bij mensen in de buurt. Er werd gezocht tot in de late uurtjes, tot iedereen doodmoe was en we wel naar huis moest gaan. Gwen, Suri haar opvangmama, die van het begin tot het einde is blijven zoeken, kreeg regelmatig telefoon van de buurtbewoners, die haar in de buurt hadden gezien. Op verschillende plaatsen werd er eten en drinken gezet en 't shirts en fleecekes van Gwen achtergelaten, zodat Suri ter plaatse zou blijven en niet zou gaan rondzwerven. De geur van haar opvangmama en ook van Buck (de roedelleider van de Gwen en Sjoerd bende) hing in de buurt overal rond, en dat was Suri niet ontgaan.De eerste nacht was ze gaan slapen op Gwen haar fleece en had ze van het eten gegeten. Een buurtbewoner had haar gezien en ons verwittigd. In een vreemde buurt die ze niet kende, stelden de geurtjes van Gwen en Buck haar gerust. Donderdagochtend stond er een nieuwe ploeg vrijwilligers klaar om te helpen en uiteraard was ook Gwen van de partij ... Zou het vandaag lukken ?

 We hadden intussen al 2 vangkooien kunnen bemachtigingen en Viviane was alvast lekkere pens gaan halen bij de slager om haar te lokken. Gwen had al voorzien met slaapzak en al ter plaatse de nacht door te brengen ... ongelooflijk waar ze de kracht vandaan haalde, maar ze was Suri haar enige hoop, en dat had Gwen heel goed begrepen.Suri werd gezien in een maisveld en Gwen is er een 2 tal uren op de koude grond gaan liggen ... Suri kwam ... en bleef op een 5 tal meter afstand ! Daar ging ze ook liggen, liggen knikkebollen want ze was duidelijk doodop. Moises, 1 van onze galgootjes was ook ter plaatse met Willy zijn baasje. Het is Moises die Suri over de streep getrokken heeft om Gwen zo dicht te benaderen dat ze haar kon vastnemen.

De tranen van verdriet en wanhoop, werden vandaag tranen van verwondering, ontlading, geluk en dankbaarheid. Een overweldigend gevoel, voor iedereen die ons geholpen heeft en meegeleefd heeft. Een overweldigend gevoel voor Gwen en Sjoerd, die met recht trots mogen zijn op hun prestatie.

Uit naam van Suri, bedankt aan iedereen die geholpen heeft en nog wou komen helpen. Laten we zorgen dat we dit noit meer moeten meemaken ... !

Na een bezoekje aan de dierenarts en 2 spuiten is Suri bijna terug de oude. Maar ons meisje moet nog even bekomen van haar avontuur ... Gelukkig heeft ze vele hondenvriendjes die haar steunen. Ook Chica is blij dat Suri terug veilig is en geeft haar alvast een dikke welkomstzoen :-) en Ice, die wijkt niet meer van haar zijde.

Update 17 oktober 2010 : Suri is eergisteren vertrokken naar haar nieuwe thuis, nl bij Dorota en Pol. Lieve mense die Suri een goede thuis zullen geven en waar ze ook hondenvriendjes heeft om mee te spelen. Bij deze willen wij nogmaals Gwen, Suri haar opvangmama bedanken. Het afscheid viel haar zwaar, maar de overtuiging dat ze bij haar nieuwe baasjes een goed leven zal hebben en dat ze nu weer een opvangplaatsje vrij heeft voor een ander windekindje uit Spanje, maakt het allemaal de moeite waard. Afscheidstekstje van Gwen voor Suri :

Dag Suurtje, m'n Suurtje,
Dag Mijn zotte kip.

Je gaf mij waar voor m'n geld & de 3 langste dagen van m'n leven,
of hoe tranen van vermoeidheid, wanhoop, verdriet en boosheid
binnen een seconde kunnen veranderen
in tranen van blijdschap en vreugde!

...Suri, have fun daar bij je nieuwe baasjes.
Want ik weet wat jij misschien nog niet weet,
en dat is dat het schatten van mensen zijn ;-)

Dag Suurtje, m'n Suurtje
please think sometimes of me,
because I always remember you

Lieve mensen,

Laten we uit deze verschrikkelijke ervaring lessen trekken ...

Mogen wij jullie allen wederom vragen voorzichtiger te zijn met onze windekindjes !

Vorige week nog hoorden we van een hond die was gaan lopen omdat er iemand struikelde, een hond die was uitgebroken, een hond die schrok tijdens het wandelen en bijna weg was ...
Zorg ervoor dat uw tuin windhondveilig is, hoog genoeg omheind, de poorten laag genoeg tegen de grond, geen spleten tussen de omheining of wat dan ook.
Laat uw hond de eerste dagen met een lange lijn in de tuin om aan de nieuwe omgeving gewoon te worden.

Tijdens het wandelen, zeker voor de bangere honden, 1 leiband rond uw lichaam (schuin over de schouder), 1 leiband in de hand. Gebruik een tuigje en een halsband en zorg dat deze goed aan zijn (heb op de wandeling verschillende tuigjes gezien die te groot waren en halsbanden die te los zaten !)

Wij zijn NIET paranaoia, maar een galgo op de dool ... het is een ramp !
We hebben ongelooflijk veel geluk gehad dat we Suri al zo snel terug hebben kunnen vangen, sommige galgo's zijn maanden op de dool. Dus laten we allen samen nog beter opletten, beter voorkomen dan ...