Hoe het begon ? Een oproep via Facebook waar Gwen & Samuga op reageerden.

Samuga aan het woord : "Even een pootje op het toetsenbord zetten en 'send' drukken, ... voila, mijn kandidatuur is vertrokken en nu maar afwachten of ik auditie moet doen.

Het theaterstuk : Laatste liefde, toneeltekst geschreven door Johan Reyniers.

Zomer 1823. Goethe is 73, en de grootste schrijver van zijn tijd. In het kuuroord Marienbad wordt hij verliefd op de 19-jarige Ulrike von Levetzow. De oude dichter wordt verliefd en vraagt haar ten huwelijk. Maar zij ziet hem eerder als een grootvader. Goethe wordt discreet afgewezen en schrijft zijn Elegie, een van de hartverscheurendste liefdesgedichten uit de wereldliteratuur.

Na een succesvolle auditie en enkele oefensessies was Samuga klaar voor haar debuut !

Naar aanleidingvan de wandeling van zondag 12 september te Stekene, hadden wij van Galgo Aid Europe Mateo van Arca de Noa uit Spanje uitgenodigd.

Mateo is een vaste medewerker van het asiel en samen met Llanos, onze contactpersoon ivm de honden. Hij is dagelijks aanwezig in het asiel en kent de honden zeer goed. Hij verzorgt hen, geeft hen eten, maakt de hokken proper en zorgt voor een groot deel van de coordinatie van de vrijwilligers ter plaatse. Omdat Mateo vaak vertelt hoe zwaar het is om het 'vol te houden' in Spanje en dat er echt zware dagen bijzitten van kommer en kwel, wilden wij hem ook de 'leuke' kant van het rescue werk eens laten zien.

Ook al weten onze collega's van Arca de Noa dat Galgo Aid goed werk verrichte en krijgen ze alle foto's van de hondjes en happy endings doorgestuurd ... toch is het altijd een beetje 'afscheid nemen' op het moment dat ze de hond op de luchthaven van vertrek inchecken.

Onze ergste nachtmerrie begon dinsdag 14 sept ...

Maar vandaag, donderdag 16 september is het een vreugdevolle dag !

Lieve mooie fantastische Suri werd maandag geadopteerd en opgehaald. Dinsdagochtend kregen we telefoon dat ze uit de tuin ontsnapt was !

Onmiddellijk kwamen we in actie en zijn we met verschillende mensen gaan zoeken ... maar ze was gaan lopen in Budingen, een zeer landelijk heuvelachtig gebied met veel maisvelden, boomgaarden en bossen ....De moed zakte ons in de schoenen ... dat wordt zoeken naar een speld in een hooiberg dachten we.

Dinsdagavond werden er pamfletten gekleefd en in de brievenbussen gestoken bij mensen in de buurt. Er werd gezocht tot in de late uurtjes, tot iedereen doodmoe was en we wel naar huis moest gaan. Gwen, Suri haar opvangmama, die van het begin tot het einde is blijven zoeken, kreeg regelmatig telefoon van de buurtbewoners, die haar in de buurt hadden gezien. Op verschillende plaatsen werd er eten en drinken gezet en 't shirts en fleecekes van Gwen achtergelaten, zodat Suri ter plaatse zou blijven en niet zou gaan rondzwerven. De geur van haar opvangmama en ook van Buck (de roedelleider van de Gwen en Sjoerd bende) hing in de buurt overal rond, en dat was Suri niet ontgaan.De eerste nacht was ze gaan slapen op Gwen haar fleece en had ze van het eten gegeten. Een buurtbewoner had haar gezien en ons verwittigd. In een vreemde buurt die ze niet kende, stelden de geurtjes van Gwen en Buck haar gerust. Donderdagochtend stond er een nieuwe ploeg vrijwilligers klaar om te helpen en uiteraard was ook Gwen van de partij ... Zou het vandaag lukken ?

De galga Teja zocht het hogerop ...

maar dat was buiten Meli gerekend, 1 van de vrijwilligers van het asiel van Arca de Noe te Albacete.

Teja had zich verstopt in een vervallen huis vlakbij het asiel. Het huis staat als het ware op instorten en het is er dus op z'n zachts gezegd, gevaarlijk vertoeven ! Gisteren reden Meli en Mateo voorbij het huis en zagen ze tot hun grote verbazing een prachtige galga ... alleen ... ze stond wel op het dak !
Waarschijnlijk is ze door het raam gekropen en zo 'per vergissing' op het dak terechtgekomen.

Met gevaar voor eigen leven, is Meli op het dak gekropen om de galga, die inmiddels Teja gedoopt werd, te redden. Een ongelooflijke dappere daad, maar zo kennen we haar ook wel, ons Meli !

Update Augustus 2010 : Enkele weken na haar reddingsactie werd Teja geadopteerd door 1 van de vrijiwilligers in Spanje.

Dat onze collega vrijwilligers van Arca de Noa te Albacete niet de eersten de besten zijn, dat wisten we al langer.
Reeds vele honden werden door hen gered en kregen op die manier de kans op een nieuw leven en een betere toekomst. Zo ook Melinda, het moedertje dat we gereserveerd hebben.

Een reddingsactie met een Happy End

Enkele weken geleden kreeg Arca de Noa de melding dat er reeds een tijdje een galgo rondzwierf aan de autostrade van Valencia naar Murcia.

Toen men ter plaatse ging kijken had men Melinda al vrij snel gespot. Ze bleek niet echt angstig te zijn waardoor de vrijwilligers van Arca haar vrij dicht konden benaderen en zagen dat haar tepels opgezwollen waren. Het was meteen duidelijk dat dit moedertje nog maar recent bevallen was ... maar waar waren haar pupjes ... ? Zouden ze nog in leven zijn ? Zouden ze ergens in de buurt verstopt zitten of zou iemand hen hebben meegenomen ... ?

Gedurende een 10 tal dagen werd Melinda vanop een veilige afstand gevolgd en in het oog gehouden, in de hoop de schuilplaats van de pups te ontdekken. En ja hoor ... haar moederinstinct had ervoor gezorgd dat ze haar 9 pupjes goed verstopt had ! Ergens ver weg van de drukke autostrade in een kleine grot, ongeveer een 3 tal meter diep, schuin naar beneden. Omdat Melinda zo volgzaam en lief is, konden de vrijwilligers haar en haar pupjes gemakkelijk redden en meenemen. Toch was de rescue actie niet zonder gevaar, want door de vochtigheid was de grond in de grot heel zacht en glibberig en het stond er zowat op instorten.