Vrijwilliger aan het woord

Viviane

Viviane

Zou je de lezers in het kort vertellen wie je bent?

Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Viviane Nys, maar bijna iedereen noemt mij Viv. Ik woon in Tessenderlo, samen met mijn man Jan en vriendinnetje Tuli, mijn allerliefste galgomeisje. Ik ben 54 jaar jong en heb nog een dochter, zoon en kleinzoontje. Van als ik klein was zie ik heel graag honden en zijn er ook altijd honden in mijn leven geweest. Een leven zonder hond(en) kan ik mij niet voorstellen. Toen ik 14 jaar geleden meer vrije tijd kreeg wilde ik mij dan ook gaan inzetten voor honden die achter gelaten of verwaarloosd waren. Wij hadden toen een klein bastaard hondje uit het asiel en de bedoeling was om in een asiel te gaan helpen. Tot… ik een reportage op tv zag van de Spaanse windhonden, de galgo’s. En op slag was ik verkocht. Zo’n hond zou ik redden en een nieuw leven geven. Ik ben beginnen lezen, opzoeken, alles wat ik kon vinden over de Galgo en over de problematiek van hun leven in Spanje werd verslonden, dikwijls met tranen maar mijn ogen sluiten kon ik niet. enkele maanden later, november 2003, was het zover en hebben wij een goudbruin galgoteefje geadopteerd, Telma. Een geboren alphahond die veel opvangertjes gerust heeft gesteld. Het windhondenvirus had mij dusdanig te pakken dat ik als vrijwilligster ben gestart bij GRB. In januari 2004 is onze Ushi er nog bij gekomen, een zwart, zwaar mishandeld galgoteefje en dan zijn in maart 2004, Lina en Soja in de opvang gekomen, 2 teefjes die samen gevonden waren op straat in Spanje en geadopteerd in België maar helaas was hun bazinneke overleden en zo zijn ze ook samen voor altijd hier gebleven. 4 windekindjes op 5 maanden tijd bij in huis en nog onze Loekie van 8 jaar uit het asiel die helemaal opleefde met zijn 4 langpoot zussen. Spijtig hebben we onze 5 honden de voorbije jaren 1 voor 1 moeten laten gaan, maar het was sowieso de mooiste tijd uit mijn leven met hen alle 5 aan mijn zijde.

Hoe lang ben je al vrijwilliger bij Galgo Aid?

Ik ben van bij de opstart in 2006 bij Galgo Aid. De beginjaren waren woelig maar in 2008 heeft Anita het voorzitterschap overgenomen en is Galgo Aid na 10 jaar uitgegroeid tot een fijne goed georganiseerde organisatie met toffe collega’s

Hoe ben je in contact gekomen met Galgo Aid en waarom ben je vrijwiller geworden?

De vrijwilligers waar ik destijds mee samen werkte wilden heel graag een eigen organisatie opstarten en vroegen mij mee. En zo werd in juni 2006 Galgo Aid Europe boven het doopvont gehouden. Bij Galgo Aid wordt er veel aandacht aan het welzijn van de honden besteed die geplaatst worden.

Zo worden er huisbezoeken gedaan en is er steeds de mogelijkheid om kennis te maken met je toekomstige adoptie hond omdat wij met opvanggezinnen werken die dan ook hun opvangertje kennen en reeds zover mogelijk gesocialiseerd hebben. Ook de nazorg na adoptie is belangrijk. De honden komen steeds op de eerste plaats en daar kan ik me helemaal in vinden.

Waarom doe je vrijwilligerswerk en wat heeft het je tot op heden gebracht?

Ik heb altijd iets willen doen vanaf ik meer vrije tijd kreeg met en voor honden die onze hulp nodig hadden. Vrijwilliger worden in rescue paste helemaal in hetgeen ik voor ogen had als vrijwilligerswerk en dan vooral voor de windhonden. Wat begon als ‘hobby’ is een passie geworden en ondertussen zijn we 13 jaar verder. Ik heb als mens zoveel bijgeleerd van de honden die ik heb mogen opvangen. Het is een verrijking als je openstaat om te kijken en luisteren naar de honden met hun verleden. Galgo’s zijn stille honden maar als je goed luistert verteld elke hond zijn verhaal. Door de jaren heen heb ik heel wat taken vervuld als vrijwilliger en zo veel ervaring op gedaan. Nu doe ik de nazorg van Limburg, Vlaams-Brabant en Nederland, de webshop, hoe ik de lijst met geadopteerde honden up-to-date en help op onze wandelingen. Ik zou deze periode in mijn leven voor geen geld hebben willen missen en leer nog steeds bij.

Viviane
Viviane

Wat zijn de leukste of mooiste dingen die je hebt meegemaakt?

Teveel om op te noemen na 13 jaar, een rollercoaster van emoties met veel mooie momenten. De mooiste momenten zijn als je een opvangertje ziet openbloeien in je huis, dag na dag, terug durven hond zijn en genieten van een mals kussen, een wandeling elke dag, rennen, voldoende eten en een knuffel of een aaike. Zalig om mee te maken en je krijgt zoveel vriendschap en liefde terug. Het is een geschenk dat niet in woorden valt uit te leggen, je moet het zelf meemaken en voelen.

Zo denk ik aan Once, de mama van elf puppy’s gered door de vrijwilligers van het asiel Arca de Noé op een braakliggend terrein in het kreupelhout waar ze bevallen was. Ze is in opvanggezin geweest in Spanje waar ze haar puppy’s heeft kunnen zogen kunnen bekomen van alle ontbering en angsten en dan naar België gekomen. Ze heeft de eerste 5 dagen hier in opvang doorgebracht in de gang aan de achterdeur, bang om te bewegen. Na 5 dagen durfde ze op verkenning, eerst in de keuken tot ze op een avond bij ons in de living kwam liggen. Een schitterend moment, ze durfde eindelijk wat ontspannen en ze besefte dat ze niet meer op de vlucht moest of eten zoeken om te overleven.

Once heeft een mega gouden mandje gevonden, omringd met veel liefde en geduld en het belangrijkste ze nemen haar zoals ze is. De dag, al is het wel eens met een traan, dat ze naar hun eigen gouden mandje gaan en beginnen aan hun nieuwe leven is een vreugdevol en emotioneel moment. Ook de reizen naar de asielen in Spanje hebben mij ontroerd en geraakt. Helpen ter plaatse geeft veel voldoening maar de bange, gekwetste of zieke galgootjes zien is niet gemakkelijk maar geeft de extra stimulans om door te gaan als vrijwilliger als je met eigen ogen ziet hoeveel hulp er nog nodig is.

Ook het vriendschappelijk contact met de andere vrijwilligers binnen Galgo Aid geeft altijd veel fijne momenten, gelijkgestemde zielen die je met een half woord begrijpen, aanvullen en die je ook persoonlijk steunen als het eens wat moeilijker gaat.

Wat waren je eerste ervaringen bij Galgo Aid?

Vergaderen en meehelpen op evenementen om Galgo Aid Europe vzw op de railt te krijgen in windhonden rescueland en gekend te maken bij het grote publiek en vooral bij de mensen bekend maken wat de problematiek en het vreselijke lot is in Spanje van de galgo en van andere jachthonden zoals de podenco.

En dan mijn eerste opvangertje waar ik met een klein hartje aan begon, maar helemaal is goed gekomen en er nog velen zijn gevolgd.

Wat vind je minder leuk?

Het droevige nieuws dat jaar na jaar nog altijd duizenden prachtige honden misbruikt en mishandelt worden in Spanje en gedumpt als afval. Ook als er een hondje terugkomt omdat door bepaalde situaties de hond niet in het gezin kan blijven en wij op zoek moeten gaan naar een nieuwe thuis omdat je weet dat de hond zich terug verlaten voelt. Of als er een diertje door ziekte of ouderdom overleden is.

Viviane
Viviane

Heb je een persoonlijke abitie die je als vrijwilliger wilt nastreven

Niet speciaal, gewoon meehlepen dag na dag bij Galgo Aid om elke hond die naar België komt een mooie toekomst te geven. Het zit in de kleine dingen die je doet en alleen met een team groots kunt maken. En de stille hoop dat ons werk ooit kan stoppen, maar vrees dat dit een utopie is.

Heb je een tip voor mensen die vrijwilliger willen worden?

Eerst en vooral moet je en grote dierenvriend zijn en iets voor honden willen doen die getraumatiseerd zijn of soms gekwetst. Ja, bereid zijn om soms jezelf even weg te cijferen om te helpen of een deel van je vrije tijd op te offeren. Denk eerst goed na maar niet te lang, volg je hart. Het is zeker niet altijd rozengeur en maneschijn, maar als je de knoop hebt doorgehakt en je ervoor gaat, zou ik zeggen gaan! Het is een ervaring die je leven verrijkt en veel voldoening geeft. Als je wil opvangen, Galgo’s zijn lieve, zachtaardige, gevoelige en zalige honden om in huis te hebben, ze passen zich vrij makkelijk aan.

Maar er is sowieso nog zoveel ander ‘werk’ te doen waar je je steentje kan bijdragen om de honden te helpen.

Viviane

Is er misschien nog iets dat je aan de lezer kort wilt overbrengen?

Als je beslist om je als vrijwilliger in te zetten van harte welkom op onze infodagen en in ons team.
En dank aan alle mensen van alle organisatie’s die zich inzetten om verwaarloosde en mishandelde dieren te helpen.
En aan onze adoptanten die een diertje een nieuwe kans geven op een mooi en goed hondenleven.
En last-but-not-least de vrijwilligers in Spanje zelf die dagelijks de harde realiteit in hun land meemaken, stuk voor stuk fantastische mensen. DANK U!

Adoptie Veeweyde Turnhout

Adoptie via Veeweyde Turnhout
Adopteer

Komende transporten

Aankondiging komende transporten
Adopteer

Rechtstreekse adoptie

Kom ik in aanmerking voor rechtstreekse adoptie?
Adopteer

Hoe kan u helpen?

Wil je graag een hond helpen maar heb je geen plaats om hem/haar een gouden mandje te geven? Maar je ziet het wel zitten je steentje bij te dragen om een hond in nood te helpen en deze een nieuwe start te kunnen geven? Dan kan je ook een donatie doen. Dit kan via onderstaande link.