Reisverslagen
Op 3 april 2019 brachten Elke, Jenny en Hilde een bezoek aan Arca de Noé. Hieronder vinden julie hun verslag met halverwege de foto’s en onderaan de links naar de filmpjes.
Verslag woensdag 3 april 2019, bezoek aan El Arca de Noé te Albacete
Vandaag is het zover, al lang wilde ik eens het asiel bezoeken waar mijn hondje Bindi (Berta) vandaan kwam.
Ik heb Jenny en Hilde uitgenodigd mee te gaan, ook 2 grote Galgo freaks, om samen met mijn man als chauffeur het asiel te bezoeken. Eerst onze huurwagen volgeladen met donaties die we kochten bij Zooplus in Spanje. Zowel voor de honden alsook voor de katjes. Ik las dat ze ook puppymelk en kittenmelk kunnen gebruiken, dus ook deze van Royal Canin aangekocht, zoals aangeraden op hun website. En tuurlijk moet ook lekkere Royal Canin grote zak katteneten mee en ik wilde ook perse Bindi haar lievelingsmerk ‘Wolf of Wilderness’ merk grote brokken doneren. Ook nog last-minute vernomen dat ze dringend mandjes nodig hadden dus hup ook nog 2 aangekocht. Jammer genoeg zit onze huurwagen nu stampvol.
Eenmaal in het asiel werden we super verwelkomd door Sole, de super lieve Spaanse vrijwilligster.
Ik vroeg haar onmiddellijk hoeveel Galgo’s er zitten…ze zei “140”, ik kreeg bijna een appelflauwte pffftt…ze vertelde ook dat dit jaar er het meeste ooit zijn binnengekomen….ja ik besefte dat we eigenlijk met een grotere camionette moesten komen vol met hulpgoederen ipv huurwagen.
Al een troost voor mij dat er momenteel erg weinig katjes zitten. En tuurlijk ook nog andere rassen, ook enkele superlieve staffords bv en een boxer met een mismaakt pootje ook gezien.
Ook had ik van mijn Bindi en alle andere Galgo’s die ik ken hier in België mooie foto’s laten afprinten met hun “echte” naam op de achterzijde om te geven aan de vrijwilligers. Ik heb ze aan Mateo gegeven, een superlieve Spaanse vrijwilliger. We hebben hem helaas maar kort ontmoet omdat zijn shift erop zat. Hij is er in de voormiddag, Sole in de namiddag.
Dan is het tijd voor “de tour” en beginnen we bij de ziekenboeg. Al onmiddellijk zagen we “Mundial” een lieve Galga met gebroken pootje, ik zag ook allemaal quarantainehokjes en tot mijn verbazing waren ze allemaal gevuld met Galgo’s, de eerste die ik inkijk en boem patat, al verliefd!!!! Op een golden mannetjes pup die parvo overleefde van ong 3 maandjes, Sole was niet zeker, maar denkt dat hij “Dobby” noemt…., even verder ontmoet ik Sparrow, patat wéér verliefd, een pupje van ong 8 maanden en blind aan één oogje. Er zitten ook nog 2 brindles op de achtergrond en eentje mocht vrijdag alvast naar Frankrijk, oef toch ééntje weg! In de rij ook “Borgas” een prachtig én lief zwart-wit mannetje met Leishmania, en daardoor al 10 maanden in het asiel, omdat Sole vertelt dat ze moeilijk te plaatsen zijn dan ….HELP, denk ik nu, IEMAND moet toch van deze superlieverd houden en hem willen??!!!! ZUCHT en we moeten nu nog het overgrote deel ontmoeten in de grotere hokken….
Gelukkig horen we ook van Sole dat er een 15 à 20 binnenkort vertrekken naar verschillende landen en hun boekjes liggen al klaar, GROTE OPLUCHTING, transport naar o.a. Zwitserland en Frankrijk. Dan mochten we ook een kijkje nemen in de ruimte waar sterilisatie en castratie plaatsvindt. Elke dag worden er honden geholpen.
Eenmaal in de grote hokken zie ik tussen vele enthousiastelingen ééntje die wat verlegen achteraan staat en die lijkt echt als 2 druppels water op mijn Bindi….misschien komt ze wel van dezelfde “jager” of is ze familie….ook viel me Olaia op… een mooie Galga enthousiast en erg speels waar Jenny op verliefd was en misschien naar Finland mocht, maar men twijfelt nog tussen deze en een andere. In de grote hokken viel me op dat gelukkig niet voornamelijk de zwartjes zijn die achterblijven, maar ook enorm veel brindles – gestroomlijnd in mooi Nederlands en in het asiel aanwezig zijn.
En ja hoor zoals ik dacht en Sole ook bevestigt blijven de mannetjes langer hangen dan de meisjes en zijn er duidelijk meer reuen dan teven en ook veel “reuzen”en dat is net wat ik zo graag zie….
In een van de grote hokken vertelt Sole me ook dat de mooie groene deuren tussen binnen en buitenruimtes gedoneerd zijn van Galgo Aid België. Supertof om te horen!
Helaas zegt ze, hierbinnen zitten ook nog 2 bange Galgo’s die niet buiten durven komen….
OMG!!!! Ik voel me zo machteloos…..we ontmoeten ook een prachtige witte Galga die odd eyed is, met 2 verschillende ogen dus, waar Hilde op slag verliefd op is en de traantjes vloeien, haar droom Galgo….maar zoooo blij want zij mag binnenkort naar Italië en heeft haar gouden mandje al gevonden!!! Ook een grote prachtige reu, half greyhound lijkt ons, in het grijs mag naar Italië al moest hij wel bijna een jaar wachten om geadopteerd te worden pfffft. Ook vielen me 2 grote erg lieve Podenco broertjes op in 1 van de laatste hokken, ook deze zijn helaas minder populair dan Galgo’s, maar deze 2 zijn zoooo lief dat ik zo hoop dat ze ook een kans maken. In een van de laatste grote hokken ontmoeten we 4 prachtige grote reuen, 2 brindles en 2 zwarte die een maand geleden werden binnengebracht door 2 verschillende galguero’s.
We mogen eventjes binnen en ja hoor BAM verliefd op Valentino, een dolenthousiast superlieve jongen…ECHT HE……en maar springen en likken naar ons…. we mochten hem ook eventjes meenemen naar het kattenverblijf om te testen met katjes, maar het was een hele luide BLAF en hij leek te zenuwachtig, misschien door ons of omdat hij niet geschikt is om samen met katjes te leven, Sole ging het nog eens proberen op een ander moment.
Dit is ook zo fantastisch aan het asiel, ze houden echt rekening met Galgo’s die met poezen kunnen leven want vele mensen hebben ook katten thuis (zoals IK) en doen de kattentest perfect. CHAPEAU! Dit is bijlange niet het geval in andere asielen.
Sole wist ook nog te vertellen dat ze geen Galgo’s uit adopteren aan mensen uit de streek omdat dit door de “galgueros maffia” niet te vertrouwen is….wat een verschrikkelijk situatie…..
Amai wat een dag, wat een verhalen, wat een lieverds in het asiel (zowel de dieren als de vrijwilligers), ik voel me machteloos en de Galgo’s spoken sinds woensdag constant door mijn hoofd, maar toch gelukkig dat ze daar veilig zitten en goed en ver weg van de jagers, degenen die bij hen nog zitten zijn de echte sukkelaars en dan zijn er nog de dodingsstations uit de buurt…. gelukkig niet in Albacete zelf, die hebben ze kunnen sluiten, mede dankzij dit asiel.
Ja ik weet dat ik hier zeker nog terug wil komen, liefst met een camionette gevuld met goederen dan…..
Een dikke merci aan Galgo Aid Belgie, om de hondjes in dit fantastische asiel te helpen, eigenlijk zou iedereen een asiel in Spanje eens moeten bezoeken, het geeft je een véél beter inzicht in de situatie en dan pas besef je hoe broodnodig de hulp daar is.
Wil je graag een hond helpen maar heb je geen plaats om hem/haar een gouden mandje te geven? Maar je ziet het wel zitten je steentje bij te dragen om een hond in nood te helpen en deze een nieuwe start te kunnen geven? Dan kan je ook een donatie doen. Dit kan via onderstaande link.
Galgo Aid Europe VZW
Bredabaan 938
2990 Wuustwezel
KBO nr.0882.333.774
RPR Antwerpen
Please don’t copy or reproduce any materials or images found on this website without written permission.
2023 © Galgo Aid Europe VZW All Rights Reserved. Privacybeleid - Cookiebeleid
