Reisverslagen
“Ik zou zo graag eens naar Spanje gaan” … hoe vaak hebben we dat al niet gehoord van onze vrijwilligers 🙂 En toch, na zich jaren actief te hebben ingezet voor Galgo Aid, zijn er nog steeds vrijwilligers die de situatie in Spanje nog niet met eigen ogen hebben kunnen waarnemen, die nog nooit het asiel van Arca de Noe te Albacete bezocht hebben … Het ontbreekt vaak aan tijd, want als je net een nieuw opvangertje hebt, kan je natuurlijk niet zomaar even vertrekken … of als er een wandeling of evenement ingepland is, is het alle hens aan dek …
Begin December begonnen we echter concreet plannen te maken en zo gezegd zo gedaan. Francesca, Patricia, Viviane, Daniel en ikzelf (Anita) boekten onze reis naar Alicante. Een tripje van 2 dagen. Voor mij en Viviane een gelegenheid om de collega’s v Spanje nog eens terug te zien en te kijken wat er allemaal veranderd is bij Arca de Noe. Voor Patricia, Francesca en Daniel … de eerste keer … We laten hen dan ook graag aan het woord !
20 december 2015, 2 uur ’s nachts … het is eindelijk zover, vandaag vertrekken we naar Spanje ! Ik was onmiddellijk enthousiast om mee te gaan, maar nu het zover is heb ik een beetje een dubbel gevoel. Ga ik dit wel aankunnen ? Hondjes in miserie is immers nooit mijn sterkste kant geweest.
Veel tijd om na te denken is er echter niet. De auto in en dan naar de luchthaven. Bij onze aankomst in Alicante worden we warm onthaald door Sole en Marifeli, 2 vrijwilligers van Arca de Noe. Samen met Mateo en de andere vrijwilligers hebben zij ons het hele weekend rondgereden en laten kennis maken met Spanje anno 2015 :
• De shelter waar buiten onze galgo’s ook andere honden en katten opgevangen worden.
• Het vangen van de loslopende dieren via voedsel en kooien, een werk waar veel geduld voor nodig is. Vaak duurt het meerder dagen voor ze een diertje kunnen vangen.
• Een renbaan met het hele gebeuren errond. Duidelijk is hier veel geld mee gemoeid gezien de massale belangstelling en politiebewaking. De goede honden worden vanop afstand met een verrekijker in de gaten gehouden, waarschijnlijk om ze nadien proberen te stelen. Daarom worden de galgo’s vaak opgesloten in bunkers of kelders onder de grond.
• De jagers die hun in beslag genomen dieren komen terugeisen en niet altijd even vriendelijk te werk gaan.
• Honden die door de politie in beslag worden genomen en bij het asiel worden afgezet.
Het opvangwerk is heel intensief en vaak ook ontgoochelend omdat gevangen honden soms moeten teruggegeven worden aan de jagers terwijl men weet dat die er niet goed voor zorgen. Toch is het enthousiasme en de inzet van deze mensen enorm. De meesten hebben nog een voltijdse job en spenderen al hun vrije tijd in het asiel. Ze rijden naar her en der om honden her en der op te halen.
De situatie in Spanje is nog steeds erg, de vele verhalen van de vrijwilligers waren een eye opener … maar toch hou ik aan dit weekend een heel warm gevoel over (+ een dik buikje, want aan eten heeft het ons zeker niet ontbroken!!). Mensen die zie zo inzetten en samen werken voor een gemeenschappelijk goed doel, Rescue op en top, zo mooi ! Bedankt allemaal hiervoor en hopelijk kan dit met de steun van velen alleen nog maar beter worden.
Ook voor mij wat het de eerste keer dat ik mee naar Spanje ging, wat mij in het bijzonder bijblijft :
• De knuffels van de vele honden in het asiel van Arca de Noe, ze snakken echt naar aandacht
• De bijzondere zorg en betrokkenheid van de Spaanse vrijwilligers voor de opgenomen honden. Zoals ik al ter plaatse zei, is de beschikbare ruimte en werk dat men in de opvang steekt een toonbeeld voor zelfs vele Belgische instellingen.
• De indruk dat onze bijdragen goed worden besteed om de honden een zo goed mogelijk (en hopelijk zo kort mogelijk) verblijf te garanderen.
• Aan de andere zijde van de medaille is natuurlijk mijn (extra professionele) afkeer van straffeloosheid, corruptie, getto’s en de dierenmishandeling helaas bewaarheid geworden.
Na het ontmoetten van Sole en Marifeli hier in België op onze wandeling in Castelré leek het mij super fijn om ook eens bij Arca de Noé te gaan kijken, de sfeer op te snuiven van hoe het daar echt aan toe gaat, mijn klein steentje bij te dragen om het voor de honden daar iets aangenamer te maken. Half december was het zover, eindelijk !
Bij aankomst in Alicante kwam Solé ons allemaal vrolijk begroeten en vertrokken we eerst richting dierenkliniek om een geopereerde gevonden hond op te halen. Van daaruit gingen we richting asiel. Onderweg kregen we al vele antwoorden op onze vragen van Solé ivm het beleid in Spanje ten aanzien van dierenwelzijn. Mijn maag draaide meermaals om. Onderweg zagen we dan ook nog een motard met 2 galgo’s naast hem rijden, om de honden te ‘trainen’ … de realiteit….slik ….
Eénmaal in het asiel aangekomen kregen we een rondleiding, de ziekenboeg, afdeling met pups, de hondjes die in de ‘corridor’ mochten verblijven owv bv verlatingsangst. En dan verder nr de hokken waar de galgo’s verbleven. We deelden vele knuffeltjes uit en kregen er minstens evenveel terug. De ene kwam vrolijk aangelopen, anderen bleven in hun schuilhok en bibberden uit hun vel. ’s Avonds deden we zo goed als het kon alle galgo’s een jasje aan voor de toch wel koude nachten. Gelukkig kon Arca de Noé een deel van de hokken reeds voorzien van vloerverwarming (waar GAE ook een steentje aan heeft bijgedragen). Dit is echt positief voor de bangere galgo’s die we geen jas aan konden doen omdat ze uit schrik wegliepen of zouden happen uit waarschuwing.
‘s Avonds waren we uitgenodigd bij Marifelli thuis voor een maaltijd (ze verwachtte denk ik nog meer mensen 😉 ). Ze kreeg kort ervoor telefoon van de lokale politie omdat ze 4 galgo’s in beslag hadden genomen bij zigeuners die zonder vergunning aan het jagen waren. Aangezien het asiel gesloten was kwamen ze honden bij haar onderbrengen. 4 schuchtere magere diertjes werden gebracht, leiband aan van electriciteitsdraad, bang en onder de indruk. Ze konden bekomen van hun avontuur… Helaas bleken 2 galgo’s gechipt te zijn en behoorden ze toe aan een jager in Toledo en moesten ze terug… Daar konden we met de beste wil van de wereld niets aan veranderen, hoe graag we dat allen ook wilden….
De dag erna vergezelde Mateo ons met zijn vrouw en kindje voor het ontbijt. Van daaruit gingen we op weg nr de renbaan, er was blijkbaar een belangrijke wedstrijd bezig. We zijn er echter niet geraakt aangezien we onderweg ‘live’ een jacht-wedstrijd tegen kwamen. Politiebewaking, cameraploeg, veel toeschouwers, jagers te paard. Zigeuners aan de kant met verrekijkers die volgens vrijwilligers aan het kijken waren welke honden ze konden stelen later. Het moment waarop de 2 galgo’s gelost werden om achter het konijn aan te gaan was best indrukwekkend. Degene die wint zal zijn avondmaal verdienen, de verliezer…wie weet welk vreselijk lot die krijgt…. 🙁
Nadien nog even de stad in om iets te eten en daarna nog even nr het asiel om de hokken te poetsen, de pups allemaal op foto te zetten en een naam te geven – superleuk! Jasjes checken bij de galgo’s en de hokken op slot doen aangezien er tot zondag niemand meer kwam. Dit als extra beveiliging bij de hoge muren en sloten aan de buitendeur….Hun grootste angst is nl dat er wordt ingebroken als ze er niet zijn en ze de honden niet kunnen beschermen.
We gingen nadien met z’n allen nog even langs bij een voederplaats waar galgo’s gespot waren maar helaas zonder succes. Vrijwilliger Carmen nam ons nadien nog op sleeptouw om tapas te gaan eten waarbij onze reis konden afronden. Een korte nacht stond ons te wachten. Rond een uur of 2 werden we opgehaald door Solé en haar collega samen met de 3 galgo’s en kleine Yesi die met ons mee op weg mochten nr een nieuw en beter leven in België. Daar draait het om en doen we het voor!!!
Wil je graag een hond helpen maar heb je geen plaats om hem/haar een gouden mandje te geven? Maar je ziet het wel zitten je steentje bij te dragen om een hond in nood te helpen en deze een nieuwe start te kunnen geven? Dan kan je ook een donatie doen. Dit kan via onderstaande link.
Galgo Aid Europe VZW
Bredabaan 938
2990 Wuustwezel
KBO nr.0882.333.774
RPR Antwerpen
Please don’t copy or reproduce any materials or images found on this website without written permission.
2023 © Galgo Aid Europe VZW All Rights Reserved. Privacybeleid - Cookiebeleid