Fredo

Mag ik mezelf even voorstellen, mijn naam is Fredo, formally known as Fred.

Ik ben een leuke ruwharige podenco en ik heb in mijn jonge leven in Spanje gewoond, asiel ofzo heet dat.

Op een dag werd ik opgemerkt door mijn meter Ingrid en werd er gesproken over een reisje naar België. Blijkt dat er in België een gezin was waar een plaatsje was voor mij. Het werd wel heel spannend. Ik werd gewassen en geknuffeld en mocht met een grote vogel vliegen naar het  verre België. Eerst was ik wel wat schuchter, ik blafte immers geen Belgisch. Maar al snel bleek dat ik mij geen zorgen moest maken, met een Duitse Staande en een Amerikaanse Cocker zat ik in een multicultureel gezin en blaffen was geen probleem. Ik noemde Kappo en Loris al snel “broers” en we werden partners in crime. Ik leerde mijn huis kennen en mijn tuin en mijn wandelroutes…..tot er plots een huis op wielen voor de deur stond. Moest ik nu weer verhuizen? Maar nee, Kappo en Loris waren door het dolle heen, we gingen op vakantie of zoiets. Enfin, hoe het heet was niet belangrijk, het was een super ervaring. Omdat we allen zoveel tijd samen doorbrachten konden we elkaar al snel niet meer missen en mijn nieuwe mama en papa zijn ook leuke mensen. Ik liet ze dat snel merken met een likje. We wandelden veel en speelden veel. Op een gegeven moment moest Kappo iets gaan doen wat “canicross” heet. Ik mocht eens mee gaan kijken en dat zag er wel leuk uit. Op de camping mocht ik dan met papa al eens een stukje gaan joggen maar Kappo zei me dat een wedstrijd toch nog iets anders was en dat ik goed moest kijken. Hijzelf had alles geleerd van de beroemde cocker Ralf, helaas te vroeg heengegaan. Maar hij was een toptalent en hem evenaren is bijna onmogelijk volgens Kappo. Enfin, ik liep graag dus ik jogde lekker mee.

Op mijn eerste verjaardag, op 1 september, heb ik een heuse fiesta gekregen van mama en papa, compleet met tent, tuinfeest, ballonnen en veel cadeau’s. Ik was nu volwassen en officieel lid van het gezin. Hoe cool is dat hé!