Adoptieverhalen
In september 2014 gebeurde het onvermijdelijke, we moesten afscheid nemen van Sammy, onze Jack Russell die vijftien jaar lang onze trouwe beste vriend was geweest. Het afscheid was zo pijnlijk dat we (voorlopig :)) besloten hadden geen hond meer in huis te halen. Maar een huis en een gezin waar altijd een hond heeft bijgewoond, is niet hetzelfde zonder hond. Het duurde dan ook niet lang of het kriebelde alweer om nieuw leven in huis te halen. Mijn vrouw overhalen om nog een hond in huis te halen ging een hele klus worden, dacht ik. Maar toen ik al surfend op de site van Galgo Aid kwam, ( als er een hond in huis kwam, was een adoptiehondje de eerste keuze) zag ik Jorge, een prachtige podenco, hij zag er sierlijk uit, maar ook ondeugend, ik was meteen verkocht. En gelijk met mij ook de rest van het gezin. Het duurde niet lang voor we een adoptieaanvraag deden. En vanaf toen was het bang afwachten. Toen we na het huisbezoek van Vivianne telefoon kregen dat we Jorge bij Ingrid mochten gaan bezoeken in Lier, maakte ons hart al een sprongetje, zou deze knapperd echt van ons worden?
Het huisbezoek bij Ingrid was een echt succes. We werden meteen begroet door een enthousiast vrolijk lief kereltje (en een fantastische opvangmama).We waren helemaal dol op hem. Een paar dagen later kregen we het bericht dat de adoptie in orde was. We mochten hem gaan halen in het weekend van 1 november. Juist dat weekend hadden we een weekend geboekt aan zee, dus zijn ik en mijn dochter zondagochtend van Blankenberge naar Lier gereden om “onze”Jorge te gaan halen. Zo konden we er ook meteen een dagje aan zee van maken. Hij was van in het begin al heel aanhankelijk en hield ieder gezinslid nauw in het oog, zodat iedereen samen bleef op het strand (wat hij nu nog steeds doet)
En nu is Jorge al bijna 10 maanden bij ons, en we kunnen hem al niet meer missen. Hij is lief en rustig in de zetel, en speels en sportief buiten. Hij gaat elke week 2 à 3 keer mee lopen en gaat heel graag mee op stap. Als er iemand thuiskomt is hij uitzonderlijk enthousiast met bijhorende piep en jankgeluidjes. Die maakt hij overigens nog steeds als hij op de wandelingen zijn opvangbaasje Ingrid terugziet. Het is ongelooflijk hoeveel liefde er in zo’n klein hartje kan. Wat ons betreft prijzen we ons gelukkig dat we de kans kregen ons oogappeltje te adopteren, en we hopen en denken ook dat Jorge hier gelukkig is. Ook onze dank aan Ingrid voor een groot deel van zijn uitstekende opvoeding. We hadden verwacht om, zoals bij elk nieuw hondje wel wat werk te hebben met zindelijk maken, vernielingen in huis enz, maar dat hebben we niet gehad. Hij was meteen een voorbeeldig hondje. Kortom, we zouden onze lieve schat niet meer kunnen missen. Een tweetal maanden geleden kregen we echter te horen dat hij ‘kaakmyositis’ heeft, een auto-immuun ziekte (dit heeft niets met zijn afkomst te maken, komt bij verschillende rassen voor, gewoon pech); waardoor de spieren in zijn kaken en op zijn hoofd begonnen te verdwijnen en hij ook zijn bekje niet ver meer open kreeg en eten moeilijk was. Nu is hij in behandeling en kan hij terug gewoon eten (en de poes in haar rug ‘bijten’ 😉 ), hoewel de deuken op zijn hoofd blijven. De prognose is dat alles terug in orde komt.
We zijn heel blij dat we een hondje zijn gouden mandje hebben kunnen geven en zullen nooit nog een hondje bij een fokker gaan kopen; don’t shop, adopt!!!
Wil je graag een hond helpen maar heb je geen plaats om hem/haar een gouden mandje te geven? Maar je ziet het wel zitten je steentje bij te dragen om een hond in nood te helpen en deze een nieuwe start te kunnen geven? Dan kan je ook een donatie doen. Dit kan via onderstaande link.
Galgo Aid Europe VZW
Bredabaan 938
2990 Wuustwezel
KBO nr.0882.333.774
RPR Antwerpen
Please don’t copy or reproduce any materials or images found on this website without written permission.
2023 © Galgo Aid Europe VZW All Rights Reserved. Privacybeleid - Cookiebeleid
