Adoptieverhalen
De kinderen waren nog jong en deden veel aan sport waardoor we te vaak weg waren.
Telkens als ik ergens een galgo/greyhound zag smolt mijn hart, ooit zou het er toch van komen.
In mei van 2017 waren we naar een bijeenkomst geweest over de adoptie van windhonden in het Antwerpse. Dit was serieus tegengevallen en toen hebben we besloten om toch nog te wachten tot we afscheid zouden moeten nemen van onze Yorkshire Terriër die ondertussen 11 jaar was. Maar toch bleef het knagen…
Op een dag kwamen we een dame tegen bij ons in de buurt die aan het wandelen was met haar 2 galgo’s, we spraken haar aan en hebben meer uitleg gevraagd (waar had zij geadopteerd, hoe de galgo in omgang was, tijdsbesteding enz…)
We kregen toen de informatie over GAE, op die dag is het pas goed begonnen. Regelmatig keken we op de website naar de te adopteren honden. In het najaar van 2017 zijn we voor de eerste keer mee gaan wandelen met GAE in West-Vlaanderen. Er waren die dag geen honden meer ter beschikking om mee te wandelen, maar Luc stelde meteen voor dat ik met Beauke mocht wandelen, die vond dat helemaal niet erg. Ik ging die dag dolgelukkig naar huis. We bleven de website in het oog houden.
Mijn man was nog wat terughoudend want we zouden toch wachten, maar dat was natuurlijk zonder mij gerekend 
. Begin januari 2018 stond Natalia op de website, ze zou eind januari naar België komen.
Ik was meteen verkocht, maar moest wachten om het met mijn man te bespreken en hem proberen te overtuigen dat het ook met 2 honden wel zou lukken. Die middag beslisten we om een adoptieformulier in te vullen. Ik was helemaal in de wolken met het telefoontje van Luc voor een huisbezoek. Alles gebeurde toen in een stroomversnelling. Begin februari 2018 gingen we nog een weekje naar het buitenland waar we vol ongeduld de foto’s van Natalia (ondertussen Nora), gestuurd door het pleeggezin mochten bewonderen.
Nadat de kennismaking met Zita ons Yorkske goed was verlopen, kon het niet snel genoeg gaan. Eind januari was het barslecht weer, héél koud en het sneeuwde. Nadat onze omheining eindelijk klaar was na het barre weer konden we je op vrijdag 02 maart 2018 eindelijk gaan ophalen bij het pleeggezin. Zo ’n lieve mensen, je kreeg van Ann zelfs 2 zelfgemaakte kragen tegen de koude. Je moest wel afscheid nemen van je pleegbroers, Fredo, Kappo en Loris.
Eens thuis, voelde je je redelijk snel op je gemak, je palmde de zetel in, dat zou jouw plekje worden. Je was bijna nergens bang voor, een klein beetje van de stofzuiger, maar dat ging héél snel over. We vermoeden dat je dus toch in een gezin moet hebben geleefd.
Wandelen doe je supergraag, mooi aan de lijn. Ik neem je soms ook mee om te lopen en dat vind je ook fijn. Ook al kan Zita soms raar uit de hoek komen, je trekt er je niet te veel van aan.
Jullie zijn vriendinnen, ook al liggen jullie niet pal naast mekaar, dezelfde zetel kan wel en daar kunnen we mee leven. Wat zijn we blij dat we er toch voor gegaan zijn, nog geen moment spijt gehad, integendeel we kunnen je niet meer missen lieve Nora!
We zijn één jaar verder en dolgelukkig! Ze heeft alles wat we hoopten te mogen verwachten van een windhond.
Ze is lief, aanhankelijk een echte knuffelmie en altijd bereidt om eten weg te kapen als de baasjes even niet opletten.
We zijn steeds héél goed geholpen door het GAE-team met vragen!
Een SUPERTEAM, waarvoor dank!
Hopelijk mogen we nog vele jaren genieten van onze 2 schatten en van de fijne wandelingen met het GAE-team!
Wil je graag een hond helpen maar heb je geen plaats om hem/haar een gouden mandje te geven? Maar je ziet het wel zitten je steentje bij te dragen om een hond in nood te helpen en deze een nieuwe start te kunnen geven? Dan kan je ook een donatie doen. Dit kan via onderstaande link.
Galgo Aid Europe VZW
Bredabaan 938
2990 Wuustwezel
KBO nr.0882.333.774
RPR Antwerpen
Please don’t copy or reproduce any materials or images found on this website without written permission.
2023 © Galgo Aid Europe VZW All Rights Reserved. Privacybeleid - Cookiebeleid
